ЭЭЖ АЙСУЙ

Аавын тоглож өссөн

Алагхан толгодыг

Аргалтайгаа хормойлж

Ижий минь тэртээ ард бөртөлзөнө

Ижийтэй хамт тогоруу тонголзоно

Галын эрэлд салхитай эвэрч

Газрын элгэнд бэтэг шиг торойно

Гантай зуны хуурай тэнгэр шиг

Гарамгүй голын барьцгүй ус шиг

Амьдралын

Аашийг авах гэж бүртэлзэнэ

Арын цэнхэр уулыг

Арагтайгаа үүрч

Зэрэглээ дагуулан

Жингүйдсээр ижий минь

Тэнгэрийн хаяанаас айсуй

1995.3.7

"Эцэг эхийн хайр энэрэл гэдэг өнгөлөг, тунгалаг, амтлаг, уянгалаг, ерөөс хүнлэг нүнжигтэй бүхэн яруу сайхнаар цогцолсон, зүйрлэвээс хором ч завсаргүй төөнөх нарны илч, үрдээ хир халдаахгүй гэж нүд цавчилгүй энхрийлэх нь загасны тод мэлмий мэт болой".

"Эх үрийн дуулал" хэмээх дурсамжаас