Найргийн сөн цалгиан түшиж

Нарт даяар бялхаан барьж

Буман оюунд цангаа тайлах

Бурхан найрагч ховорхон заяа

Шүлэгтэй хүн үхэхгүй

Сүр сүлд хоёроо үлдээсэн байдгийм

Үгэндээ өөрөө нэвт шувт шингэж

Үнэн, амьдрал хоёрт биеэрээ урвасан байдгийм

Амьдрал дундаас найраг хайх эрэлчин

Алтных шиг гартаа мэдрэгч барьж яваагүй

Амьдралын төгсгөлд найргийн тэтгэвэр авч

Ажлын цагтай хамт өдрийн эрлээ дуусгаж байгаагүй

Түүнд ганц л багаж сэтгэл байсан

Тэр гар хоосон үзэгтэй л байсан

Ажлын талбар харин зах нь үл харагдаж

Амьдрал бүхэлдээ инээд нулимстайгаа угтсан...

Найргийн сөн цалгиан түшиж

Нарт даяар бялхаан барьж

Буман оюунд цангаа тайлах

Бурхан найрагч ховорхон заяа

1982 он